در آن زمان، نویسندگان و محققان اروپایی به واسطه نوشته های هرودت و ...، اخبار و آگاهی قابل توجهی درباره ایران باستان داشتند. به همین دلیل با کنجکاوی در جستجوی بناها و آثار تاریخی دوره هخامنشی به خصوص در فارس بودند.
با گسترش روابط ایران و اروپا در دوره قاجاریه، اروپاییان بیشتری به ایران آمدند و روز به روز بر تعداد بازدیدکنندگان خارجی از آثار و مکان های تاریخی (به خصوص تخت جمشید، پاسارگاد و شوش) افزوده شد. بدین گونه، زمینه برای انجام کاوش های باستان شناسی در ایران فراهم آمد.